Wydawca treści
Historia
Historia Brzózka
Historia Brzózka
Nadleśnictwo Brzózka położone jest na terenie historycznych Łużyc, jego historia w granicach Polski rozpoczyna się po II wojnie światowej.
Nadleśnictwa Brzózka – czasy przed II wojną światową.
Łużycka, oznaczająca młodą brzozę Braška i niemiecka Braschen – to nazwy wioski obecnie nazywanej Brzózka. Pierwsza pisana wzmianka o wiosce, w której znajduje się siedziba Nadleśnictwa datowana jest na 19 sierpnia 1374 roku natomiast historia Nadleśnictwa Brzózka zaczyna się w XVIII wieku.
W Pruskim Państwowym Archiwum w Berlinie (PPA w Berlinie) znajduje się spis akt pod tytułem „Budowa i dalsza rozbudowa zabudowań leśnictwa w Brzózce za lata 1723 – 1802".
Niestety nie zachowały się żadne szczegółowe dokumenty z tego okresu jednak zapis "budowa i dalsza rozbudowa„ sugeruje, że leśnictwo w Brzózce mogło istnieć już w XVII wieku.
W tymże samym PPA w Berlinie znajdują się również pochodzące z 1769 i 1794 roku mapy terenu Nadleśnictwa Brzózka.
W przeprowadzonym w 1804 roku drugim spisie statystycznym wymienia się królewskie Nadleśnictwo dla rewiru Brzózka.
W przeprowadzonym w 1856 roku spisie królewskich leśnictw państwowych, w księdze dotyczącej Brandenburgii znaleźć można dane dotyczące powierzchni leżącego w rejonie Frankfurt/Oder Nadleśnictwa Brzózka. Dane przedstawione są w morgach (2553,21 m2) oraz prętach kwadratowych (14,18 m2) i wynoszą:
• w powiecie krośnieńskim pow. ogólna 18779,135 w tym lasy 17839,13
• w powiecie gubińskim pow. ogólna 3627,128 w tym lasy 3571,105.
Łączna powierzchnia wynosiła 22406 mórg i 263 prętów kwadratowych co odpowiada dzisiejszym ok. 5600 ha.
W skład nadleśnictwa wchodziło siedem leśnictw.
Wskazany jest również całkowity dochód roczny Nadleśnictwa, który wynosił ok. 15100 talarów. W jego skład wchodziły m.in. przychody ze sprzedaży drewna, dzierżawy oraz opłaty za wydawane przez leśniczych „karty zbieracza" grzybów i jagód.
Ze znajdujących się w Brandenburskim Głównym Archiwum w Poczdamie - Bornin znaleźć można wiele innych interesujących wiadomości.
Pierwszym, wymienionym z nazwiska nadleśniczym w Nadleśnictwie Brzózka był Oberforster Kreth, urodzony 1 października 1787, ojciec ośmiorga dzieci, Kreth objął stanowisko w listopadzie 1820 roku pełniąc tą funkcję przez 38 lat i 8 miesięcy aż do lipca 1859 roku kiedy to, w wieku 72 lat, przeszedł na emeryturę. Za swoją pracę odznaczony był m.in. Orderem Orła III kl. z szarfą.
Jego następcami byli: OF Brick ( 1859-1867), OF Krause (1867 – 1873), OF Morgenroth (1873 – 1881), OF Skinner (1881 – 1893), OF Leoper (1893 – 1901), OF Lennartz (1902 – 1910), OF Hausenhauer (1910 – 1919), OF Haedicke (1919 – 1930), OF Merkell (1930 - 1938) oraz OF Hofss (1938 – 1945).
Równie szczegółowo opisane są zmiany na stanowiskach leśniczych rewirowych. Przykładem niech będzie objęcie, z dniem 1 lipca 1891 roku, stanowiska leśniczego leśnictwa Rehlaug (Sarnie Łęgi) przez przybyłego z Krzystkowic leśniczego Muhme. W protokole objęcia leśnictwa określona była roczna pensja (1487 marek i 80 pfenigów), przydział mieszkania służbowego, wielkość deputatu w drewnie opałowym oraz deputatu rolnego, na którym znajdowało się m.in. 7 jabłoni, 7 grusz, 55 śliw, 1 wiśnia i 3 winogrona.
W latach 1930 -1932 powstał budynek biurowy Nadleśnictwa Brzózka. Był on wzorowany na planach wcześniej wybudowanego biura Nadleśnictwa Liebenwalde, jednak jego powierzchnia została zredukowana z 91,8 m2 do 73,31 m2. Przewidywany koszt budowy wynosił 7480 RM z piwnicą, a bez piwnicy 5600 RM.
Opracowany na lata 1913 – 1917 operat urządzania lasu zawierał m.in. materiał kartograficzny, opis granic, stanu dróg, klas gleby, tabelę klas wieku, stan posiadania, udziały gatunków, oraz rozmiar użytkowania lasu.
W roku 1899 roczne pozyskanie drewna wynosiło 2550 m3 natomiast w 1900 wyniosło 4100 m3.
Roczne plany łowieckie opracowywane były dla Nadleśnictwa już od 1869 roku.
Przykładowo roczny plan na rok 1918 zakładał pozyskanie 11 jeleni, 31 saren, 4 dzików, 60 zajęcy, 3 głuszców, 2 bażantów i 10 kuropatw.
W latach 1924 -1927 na terenie Nadleśnictwa wystąpiły gradacje brudnicy mniszki, barczatki sosnówki, strzygoni choinówki, poprocha cetyniaka oraz zawisaków. Zwalczanie polegało na zbiorze gąsienic – czynność tą w czerwcu i lipcu 1924 roku wykonywali robotnicy leśni i uczniowie. Ponieważ zagrożenie wzrastało OF Haedicke pismem z dnia 10.04.1925 r. zwrócił się z prośbą do Dyrekcji Leśnej o wyrażenie zgody na użycie do oprysku substancji karbolineum. Zgodę taką otrzymał w dniu 30.04.1925r. Opryski chemiczne powtarzane były jeszcze w latach 1926 i 1927. Do tego w roku 1927 wystąpiła plaga komarów, które próbowano zwalczać przez oprysk naftą miejsc ich wylęgu – z jakim sukcesem? – nie napisano.
Nadleśnictwa Brzózka – część powojenna
Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych, w ramach tworzonej administracji leśnej, u ujścia Bobru do Odry powstały dwa nadleśnictwa - Kosierz (później Trzebula, a następnie Pław) i Brzózka. W roku 1948 utworzone zostaje Nadleśnictwo Bober (później Bobrowice).
Jednostki te od 1945 roku do 1972 roku stanowiły odrębne małe Nadleśnictwa: Bobrowice, Brzózka i Pław podlegając najpierw pod Dyrekcję Lasów Państwowych Okręgu Legnickiego, od 1950 roku pod Region Lasów Państwowych w Zielonej Górze później Żarach, od 1951 roku Zielonogórski Okręg Lasów Państwowych w Żarach, od 1956 roku Zarząd Lasów Państwowych i Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Żarach oraz Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Zielonej Górze, od 1975 do 1978 roku pod Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Poznaniu, i ponownie OZLP potem ( od 1992 roku) Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Zielonej Górze.
Z dniem 1.10.1972 roku małe nadleśnictwa zostały połączone w jedno duże o nazwie Nadleśnictwo Bobrowice z siedzibą w Brzózce. Nadleśniczym nowego nadleśnictwa został inż. Antoni Jasek dotychczasowy nadleśniczy Nadleśnictwa Brzózka, w sumie sprawując urząd Nadleśniczego przez okres prawie 33 lat. Wraz z nowym urządzaniem, z dniem 1 stycznia 1987 roku Nadleśnictwo przyjmuje nazwę Nadleśnictwo Brzózka i stan ten trwa do dnia dzisiejszego.
